• Noortje zit niet lekker in haar vel. Wat is er toch aan de hand? Natuurlijk zal de warmte meespelen, maar andere jaren had ze relatief weinig last van. Na een aantal dagen besluit ik de emotie kaarten in te zetten. Noortje vindt het fijn om ermee te werken. Voel je je boos? Ik laat een […] lees meer >>


  • “Mama zwemles?” School draait inmiddels weer en zelf heeft ze bedacht dat zwemmen dan ook weer kan. Helaas moeten er nog een aantal protocollen overheen voor het zover is. “Mijn zwemles nog dicht, hoe moet dat nou?” Het klinkt dramatisch wanhopig en komisch tegelijk. Ik troost haar met idee dat het werkelijk weer komt, alleen […] lees meer >>


  • In week 6 van de vriendelijke Lock-down, viel ineens het kwartje bij Noortje: “Mama ik ben vrij”.  Na weken lang vragen wat de planning was van de dag, schikt ze zich nu in haar ‘lot’. Uit de structuur is een ding, weer terug erin is het volgende. Het gaat stapsgewijs dus we kunnen het rustig […] lees meer >>


  • Na een aantal pittige weken, heeft Noortje sinds vorige week de laatste fase van ‘rouw’ bereikt en dat is accepteren. Na onverwachtse buien van verdriet en boosheid is ze nu de ‘luie’ modus ingegaan.  Toen ik het de ambulant begeleider vertelde, was die iets verontrust: “down kinderen zijn van nature ‘gemakzuchtig’ aangelegd, activeren is het […] lees meer >>


  • Zaterdagavond. Etenstijd.  Noortje wil niet warm eten (heeft ze anders nooit, maar is nu al een paar dagen een strijd.)  Uit bezorgdheid en frustratie worden we boos, Noor de gang op en weer terug. En terwijl ze op haar triptrap stoel klimt begint ze onbedaarlijk, heel hard, diep vanuit haar binnenste te huilen. Ik pak […] lees meer >>


  • “Ik wil naar school!”  Noortje roept het luid. Het is avond en ze zit rustig aan tafel IPad te kijken na het eten. Hoewel ik dacht dat we het best goed doen samen zo thuis, klinkt het als een noodkreet die snijdt door mijn hart. Ach lieverd toch. Ik houd haar vast en leg nogmaals […] lees meer >>


  • Oooh Kerstmis! Noortje roept het nog ieder ochtend als de lampje in de boom aangaan. Vol bewondering staat ze daar bij stil. Prachtig. Ze gaat haar poppen wakker maken en ik hoor haar gezellig babbelen. Wat fijn dat ik weer kan genieten van de kleine, maar zo waardevolle momenten. Na het ontbijt bereid ik haar […] lees meer >>


  • “U bent zwaar overspannen mevrouw”, de woorden echoën na in mijn hoofd. Ik zit bij de bedrijfsarts en heb haar verteld over de afgelopen 6 jaar. Toen Noortje 3 maanden was zijn we gestart met het programma Early intervention. Een intensief programma om haar voor te bereiden op de kleuterklas. Omdat alles stapjes langer duren, […] lees meer >>


  •   Ik volg de opleiding tot holistisch therapeut en in het voorjaar komt het bericht dat er een retraite wordt georganiseerd naar Valencia. Een lang weekend met het thema: Thuis komen bij jezelf. Ik voel gelijk dat ik dit wil en zelfs moet doen. Even helemaal eruit. Ik bel mijn buddy en gillend van enthousiasme […] lees meer >>


  • De laatste schoolweek. Noortje staat voor haar pictobord. Bijna vakantie. Ze kan niet wachten. Ik leg uit dat het dan nog een paar dagen duurt voor we naar Frankrijk gaan. Dat verschil is nog lastig. Maar eindelijk is het dan zover. We wekken haar in de vroege ochtend, en ze is gelijk klaar wakker. Noortje […] lees meer >>


Welkom

Marion en Noortje

Hier kan je alles lezen over wat ik zoal meemaak in mijn leven…over het zoeken naar balans; de perikelen rondom onze lieve, ondeugende dochter met het syndroom van Down. Alle mooie, pijnlijke maar ook humorvolle momenten die we beleven samen.

Volg me op