In week 6 van de vriendelijke Lock-down, viel ineens het kwartje bij Noortje: “Mama ik ben vrij”.  Na weken lang vragen wat de planning was van de dag, schikt ze zich nu in haar ‘lot’. Uit de structuur is een ding, weer terug erin is het volgende. Het gaat stapsgewijs dus we kunnen het rustig opbouwen. Noortje gaat de komende twee weken drie dagen naar school en de BSO opent gelukkig haar deuren. Gister bereide ik haar vast voor. “Lieve schat, dinsdag gaat de school weer open”.  Ik ben benieuwd naar haar reactie, maar eigenlijk weet ik het wel: “School niet, school dicht” is het antwoord. Ik laat haar de foto’s van de juf zien, het hekje buiten waar mama (of papa) achter moet blijven; dat is dus de plek waar we dag zeggen; de slinger die klaar ligt met de namen van de kinderen erop waar juf staat, als een lint lopen ze dan gezamenlijk naar binnen. Hopelijk komen alle ouders op tijd en blijft het nog lang mooi (droog) weer. Noortje kijkt met veel belangstelling naar de foto’s, ze lijkt het prima te snappen en ook te accepteren. Ik noem nog even de naam corona en de zieke mensen; dat daarom dit alles gebeurt, maar daar heeft ze niks mee. Noortje had liever gezien dat het zwembad open gaat. De zwemles is echt het grootste gemis afgelopen maanden. Even later ga ik de zomervakantie omboeken. We zouden naar Duitsland, maar je mag alleen de grens over als daar een dringende reden voor is. Vakantie valt daar niet onder, staat op de site. We hebben bij een groot keten geboekt, dus we mogen switchen naar een park in Nederland. Noortje kijkt mee. Ik twijfel tussen twee. “Waar zullen we heen gaan op vakantie?” vraag ik. “Naar Mac Donalds” antwoord ze. Ik lach en kijk verbaasd: “hoe kom je daar nu bij?’ Zeker gezien op de Bellinga familie vlog. Haar favoriet op dit moment op YouTube. “En dan de hele dag frietjes eten?” “Nee mama, broodje hamburger”. Ik had het kunnen weten. Kleindochter van de slager. Ha. We zijn bezig met het leren van haar achternaam. Terpstra. Noortje vindt het niks. “Nee mama, Noortje Bellinga” is haar antwoord. Dit wordt een leuke uitdaging. Het was een bizarre, heftige, maar ook zeker bijzondere en mooie tijd afgelopen maanden. De poppen zijn wel 500 keer in het badje geweest, en hebben heel veel boterhammen op. Mama moet wel mee doen, het alleen spelen en nu ook haar speelgoed, is Noortje helemaal zat. En begrijpelijk. “Ik ga je zo missen” Noortje kan het heel dramatisch zeggen. Mama gaat jou ook erg missen lieverd, het zal heel stil zijn in huis.  Als ik me verveel, (denk het niet) kan ik altijd pop nog wat te eten geven. 20200328_160617

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Marion en Noortje

Hier kan je alles lezen over wat ik zoal meemaak in mijn leven…over het zoeken naar balans; de perikelen rondom onze lieve, ondeugende dochter met het syndroom van Down. Alle mooie, pijnlijke maar ook humorvolle momenten die we beleven samen.

Volg me op