Sneeuw! Noortje roept het al een paar ochtenden bij het opstaan. “Nee schat, het is lente”. Ik maak het gebaar erbij om het nog duidelijker te maken. Maar ze snapt heel goed dat het lente is. Hmm. Vorig jaar zijn we op wintervakantie geweest, zou ze dat dit jaar gemist hebben? Zaterdagochtend. Ik hoor Noortje al spelen met haar poppen. Zo te horen zijn ze de tafel aan het dekken. Haar nichtjes krijgen ook een bordje met pizza. Heerlijk om haar fantasie af te luisteren. Als ik op haar kamer kom staat ze voor het raam. “Hé mama”, roept ze enthousiast, “Kijk eens, sneeuw!” Verrukt kijkt ze naar buiten. Ik kijk nieuwsgierig met haar mee, en dan wijst ze naar de bloesem in de boom in onze voortuin.  Aha, schiet het door mijn hoofd en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. “Dat lijkt op sneeuw hé?, Zeker als het van de boom afwaait”, “Jaaa, beaamt Noortje”. Ik leg uit dat het de bloemetjes van de boom zijn, geen sneeuw. “Kijk maar op de straat, daar ligt toch ook geen sneeuw”. Ze laat het even bezinken en herhaalt dan “oh ja, bloemetjes boom”. Raadsel opgelost. Ik heb wat minder goed nieuws voor haar vandaag. Ze zou bij Opa en Oma gaan logeren. Dat vindt ze helemaal  geweldig. Het hangt de hele week al op haar pictobord, en ze verheugd zich erop. Echter Oma is ziek. Het logeren gaat nu niet door. Ik leg het haar rustig uit. “Oma ziek? herhaalt Noortje” “Opa thuis? dan ga ik bij Opa spelen”, roept ze enthousiast. Ze laat zich het logeerpartijtje niet zomaar ontnemen.  “Dat is heel slim bedacht schat, maar als Oma ziek is, moet Opa voor Oma zorgen”. Ik zie haar denken. “Julia spelen?” vraagt ze. “Nee meis, vandaag ben je thuis bij Papa en Mama”.  Jumbo? “Ja natuurlijk mag je mee boodschappen gaan doen”. Haar wekelijkse uitje met papa, waar ze erg van geniet.  Heerlijk die kinderlogica en hoe ze ermee om gaat. Beneden maken we samen het ontbijt klaar. Ze vindt het heerlijk om te helpen en staat op een krukje voor de aanrecht de boter uit te scheppen met het mes. Ook dit vraagt nog vele malen oefenen voor het goed zal gaan, maar haar enthousiasme dat ze het zelf mag proberen is ontroerend. Noortje gaat nog even spelen. Ze pakt haar dokterskoffer en is druk in de weer. “Mama, mama, roept ze even later, “Oma beter!” “Dat is lief van jou, heb je Oma al beter gemaakt?” Hopelijk gaat het in het echt ook zo snel. Beterschap Lieve Oma!